Jean-Marie Pfaff, de Grootste Belg, de Vlaamse Krullenbol, in Vlaanderen ook wel liefkozend ‘El Sympatico’ genoemd. Hij heeft het imago altijd voor iedereen een aardig woordje te hebben, hij lijkt een gewone jongen die zich voor niets of niemand te goed voelt. Jean-Marie is zich echter welbewust van zijn status en maakt daar dankbaar gebruikt van in meerdere opzichten.
Voetbalcarrière
Jean-Marie begon zijn carrière bij Beveren in het midden van de jaren 70. Hier maakte hij gelijk veel indruk en werd kampioen van België en won de beker van België. Pfaff stond begin jaren 80 in de belangstelling van verscheidene clubs, waaronder RSC Anderlecht en FC Barcelona. Uiteindelijk tekende de blonde doelman in de zomer van 1982 een contract bij Bayern München. Bij Bayern beleefde hij zijn grootste successen door onder meer drie keer kampioen van Duitsland te worden. Met België behaalde Pfaff zilver op het EK voetbal van 1980. Op het WK van 1986 in Mexico was de keeper één van de uitblinkers. De Belgen schopten het echter maar tot de halve finale. In 1987 werd Jean-Marie Pfaff uitgeroepen tot Wereldkeeper van het Jaar. Hierna heeft Pfaff nog kort gekeept bij Lierse en het Turkse Trabzonspor, alvorens hij in 1990 een punt zette achter zijn carrière.
Realitysoap
Een echte volksjongen, die na een financiële depressie na zijn keepersloopbaan door zijn eigen real life soap er weer helemaal (financieel) bovenop is gekomen. In Brasschaat wordt de wansmaak van de gehele familie trouwens aardig gesymboliseerd door de villa’s waarin zij verblijven, echter dit terzijde. Samen met de rest van de familie; kinderen, schoonzoon Sam Gooris (de Vlaamse Wolter Kroes), kleinkinderen, Hond Angie en huisvriend Frankie wordt hun leven vol tv-optredens, schnabbels, geboortes en overige (Pfaff)-Champagne momenten vastgelegd.
Talenknobbel
Bij Bayern München verworden tot beste keeper ter wereld en in Mexico is dit officieel door de wereldpers beaamt. Pfaffs grootste moment of fame vond echter niet plaats tussen de palen, maar voor de camera’s van de Duitse televisie. Pfaff legt aan de Duitse pers uit hoe hij het voor elkaar kreeg een strafschop te keren. Tijdens het interview wordt hij in zijn enthousiasme niet geremd door enige grammaticale kennis, taalkennis en eigenlijk niet door kennis in het algemeen. Hij stopte gewoon die pingel en is daar verrekte trots op.
Wel ik muss sagen, op dit moment gebe ik geen strafschop, geef ik geen elfmeeser, omdat es ein ongeluk is. Die had em in die hoek geplaatst und ik had die gute hoek. Ik habe ruhig gebleben, ich habe in Belgie ook veel elfmeters gestopt.
Es kan eben gut op die moment kan ie sagen als ich gebe die elfmeserschus so hard moglich und ich kann in die Hoeke plaatsen. Und er hat in die Hoeke geplaatst und ich hat die gute hoek.
Ich habe ruhig gebleben, ich habe in Belgien ook vele elfmeters gestopft und ich mag das hier ook.
Ich mus sagen ich was sehr mute, Samstag gespeeld voor uh tegen ….. und dan Mittwoch met Belgie und nu dese Spiel. Ich was sehr moe maar ik ben sehrs tevreden met deses Spiel. Wir haben een nul zwei zu zwei zwei umgebracht und als wir nog mal Gluck haben dan machen wir nog een dritter Tor. Mar ja, das ist Fussbal. Ich muss sagen diese Spele kommt of die guten Moment. Hamburg habe Mann tegen Mann, Gevecht Mann tegen Mann, sehr gut. Und sie sind sehr gut offensiv. Sie waren mit mehr Vorspelers dan wij in de eerste Helft und in die zweide Helft haben wir unse Hart laten zien dass wij de zuschauers iets te presenteren haben.
Normal spele ich in ganzen blau, das ist mein Liebelingskleur dus ich habe gedacht in Halbzeit ik neem een andere Hose zoals altijd.
Mooi om te zien dat er in grote getalen naar de Pfaffs wordt gekeken. Ik noem mijn volgende kind:
Jongetje: kenji of bruce
Meisje: Shania
Belgen en voetbal…tja belgen en patat is beter.
Joep
Mooi geschreven; U slaat de spijker op zijn spreekwoordelijke kop! Het is een hele kunst om niet te leven naar je status, blijkt wel weer!